Σύνδρομα ενεργοποίησης μαστοκυττάρων (MCAS)
Η ύπαρξη ασθενών που παρουσιάζουν επεισόδια ενεργοποίησης των μαστοκυττάρων χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις διαταρχής του πολλαπλασιασμού άρχισε να παρατηρείται από 20 ετίας οπότε και ξεκίνησε η συζήτηση για την ύπαρξη κλωνικών και μη διαταραχών των μαστοκυττάρων. Το σύνολο των παραπάνω διαταραχών εντάχθηκε σε μια ετερογενή ομάδα και ονομάστηκαν σύνδρομα ενεργοποίησης μαστοκυττάρων.
Το 2010 έγινε μια προσπάθεια να θεσπιστούν κριτήρια για το σύνδρομο ενεργοποίησης μαστοκυττάρων.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει ένας ασθενής να πληρεί 3 κριτήρια:
Αρχικά θα πρέπει να έχει συμπτώματα από ενεργοποίηση των μαστοκυττάρων από 2 τουλάχιστον συστήματα. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω τα συμπτώματα προκαλούνται από την απελευθέρωση χημικών ουσιών που περιέχουν τα μαστοκύτταρα. Συμπτώματα που μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενεργοποίησης μαστοκυττάρων είναι το ερύθημα, ο κνησμός, διαρροϊκές κενώσεις, δυσπεψία, ναυτία, κοιλιακό άλγος, μυϊκό άλγος, οστικό άλγος, οστεοπόρωση, μεταβολές της αρτηριακής πίεσης του αίματος (συνήθως πτώση γνωστή ως υπόταση), αναφυλαξία, ταχυκαρδία, πονοκεφάλους, δυσκολία συγκέντρωσης, κόπωση, ομίχλη εγκεφάλου, ζάλη, ευερεθιστικότητα, θυμό, κατάθλιψη και φόβο.
Το δεύτερο κριτήριο είναι να υπάρχει απόδειξη πως τα μαστοκύτταρα έχουν ενεργοποιηθεί όταν ο ασθενής βιώνει τα παραπάνω συμπτώματα. Αυτό μπορεί να βασιστεί στην μέτρηση στο αίμα μιας ουσίας που απελευθερώνεται από τα μαστοκύτταρα όταν ενεργοποιούνται όπως η Τρυπτάση. Θα πρέπει λοιπόν η τιμή της Τρυπτάσης μετά τα παραπάνω συμπτώματα να ανευρίσκεται στο αίμα κατά 20% αυξημένη από την τιμή ηρεμιας συν 2 μονάδες.
Το τρίτο κριτήριο είναι να υπάρχει υποχώρηση (πλήρης ή μερική) των συμπτωμάτων όταν λαμβάνουν φάρμακα που μπλοκάρουν τη δράση των ουσιών που απελευθερώνουν τα μαστοκύτταρα.
