Ο Dr Alfred William Frankland, ο “Παππούς” της Αλλεργιολογίας, πέθανε σε ηλικία 108 ετών

Ο Δρ Frankland, του οποίου η ιατρική σταδιοδρομία διήρκησε 70 χρόνια, ήταν γνωστός ως «ο Παππούς της Αλλεργιολογίας».

Ο Dr Frankland, γνωστός ως Bill, έδωσε μια συνέντευξη πριν από τα 108α γενέθλιά του στις 19 Μαρτίου, λέγοντας ότι η μακροζωία οφείλονταν στη τύχη.
Είπε: «Έχω έρθει κοντά στον θάνατο τόσες φορές – από την πανδημία της ισπανικής γρίπης του 1918, τρία χρόνια που πέρασα ως αιχμάλωτος πολέμου, μέχρι την αναφυλαξία μετά από ένα δάγκωμα τροπικών εντόμων – αλλά πάντα κάπως  κατάφερνα να τα ξεπερνώ και γι ‘αυτό είμαι ακόμα εδώ».

Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και εργάστηκε στο Νοσοκομείο St Mary’s στο Λονδίνο, πριν παρέμβει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Όταν επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, αποφάσισε να γίνει Δερματολόγος, αλλά η αποσχόληση για 6 εβδομάδες κοντά στον Dr John Freeman, επικεφαλή του Τμήματος Αλλεργιoλoγίας, τον οδήγησε τελικά στην Αλλεργιολογία.

Κατά τη διάρκεια της 70χρονης καριέρας του στην ιατρική, κυρίως στο Νοσοκομείο St Mary’s, εργάστηκε μεταξύ άλλων και για τον Sir Alexander Fleming, ο οποίος ανακάλυψε την πενικιλίνη, και με τον οποίο είχε αργότερα μια διαφωνία για το αν η πενικιλλίνη μπορεί να προκαλέσει αλλεργία.

Η καριέρα του στην ανοσολογία άρχισε στη δεκαετία του 1950 στο St Mary’s, όπου εργάστηκε με ασθενείς που υπέφεραν από εποχικές αλλεργίες. Δημιούργησε μια παγίδα γύρης στην οροφή του νοσοκομείου για να εντοπίσει διαφορετικούς τύπους γύρης στον αέρα και μαζί με την ομάδα του δημιούργησε ένα σύστημα μέτρησης γύρης που οδήγησε σε ημερήσιες αναφορές γυρεοφορίας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η μελέτη του για την αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας με αλλεργιογόνα για την αντιμετώπιση της αλλεργίας, ήταν η πρώτη συστηματικά ελεγχόμενη κλινική δοκιμή και δημοσιεύτηκε το 1954

Ο Dr Freeman είχε μια φάρμα καλλιέργειας γύρεων για να παράγει πρώτες ύλες για εμβόλιο ανοσοθεραπείας. Η αρχή της ανοσοθεραπείας με αλλεργιογόνα επεκτάθηκε ώστε να περιλαμβάνει επιθήλια ζώων και σπόρια μυκήτων (μούχλα)  και είναι πλέον γνωστό ότι η πηγή της σημαντικής μόλυνσης ενός τρυβλίου στο εργαστήριο του Αλεξάντερ Φλέμινγκ, το 1920, ήταν ένα από τα καλούπια Penicillium που μελετούνταν στο τμήμα εμβολιασμού, το οποίο βρισκόταν αμέσως κάτω από το εργαστήριο του καθηγητή Fleming.

Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του, η υψηλότερη το 2015, όταν αναγνωρίστηκε στον κατάλογο γενεθλίων της Βασίλισσας και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Μέλους του πιο εξαιρέτου τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE) από την Αυτού Βασιλική Υψηλότητα, Δούκα του Cambridge. Το τμήμα Αλλεργιολογίας στο νοσοκομείο St Mary’s πήρε το όνομά του και, ως αναγνώριση των επιτευγμάτων του, η Βρετανική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας (BSACI) απονέμει κάθε χρόνο το «Βραβείο William Frankland» για να τιμήσει όσους διακρίνονται για την προσφορά τους στην Κλινική Αλλεργιολογία  στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ήταν ένας θρύλος στη διάρκεια της ζωής του και πολλοί αλλεργιολόγοι αρκετών γενιών έχουν επωφεληθεί πολύ από τη σοφία και την εμπειρία του.

 

Leave a reply